A Literary Voyage Through Time

ਕਤਲਾਂ ਦਾ ਲੈ ਕੇ ਰੁੱਕਾ
ਛਾਉਣੀ ਤੋਂ ਚੜਿਆ ਸੁੱਚਾ
ਸ਼ਾਂਤ ਨਾ ਹੋਵੇ ਗੁੱਸਾ
ਲੜਿਆ ਰੁਕਿਆ ਨਾ ਓਏ

ਘੂਕਰ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦੇ ਭਾਗੂ
ਸੱਦ ਲੈ ਥਾਣਾ ਓਏ
ਘੂਕਰ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦੇ ਭਾਗੂ

ਚੜਿਆ ਏ ਵਾਅ ਵਰੋਲਾ
ਮੜੀਆਂ ਚੋਂ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦਾ
ਸਾਰਾ ਪਿੰਡ ਪਿਆ ਸਹਿਮਿਆ
ਟਲਜੇ ਮਾਹੌਲ ਜੰਗ ਦਾ
ਤਪਿਆ ਅੱਜ ਫਿਰਦਾ ਸੁੱਚਾ
ਨੈਣੇ ਦੋ ਪੈਗ ਮੰਗਦਾ
ਰੌਂਦਾਂ ਦਾ ਲੈ ਕੇ ਝੋਲਾ
ਮਾੜੀ ਦੇ ਹੇਠ ਲੰਘਦਾ
ਪੱਤੀ ਵਿੱਚ ਲੁੱਕਗੀ ਬੀਰੋ
ਮਾਰ ਕੇ ਜਾਣਾ ਓਏ

ਘੂਕਰ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦੇ ਭਾਗੂ
ਸੱਦ ਲੈ ਥਾਣਾ ਓਏ
ਘੂਕਰ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦੇ ਭਾਗੂ

ਮੰਚ ਤੇ ਗਾਉਣ ਕਵੀਸ਼ਰ
ਮਿਰਜ਼ੇ ਦਿਆਂ ਸੱਦਾਂ ਨੂੰ
ਬੈਠੇ ਧਰ ਘੂਕਰ ਹੋਰੀਂ
ਹੁੱਕਿਆਂ ਤੇ ਅੱਗਾਂ ਨੂੰ
ਲਾ ਲਈ ਐ ਮਾਇਆ ਮੁੰਡਿਆਂ
ਸ਼ਮਲੇ ਦਰ ਪੱਗਾਂ ਨੂੰ
ਚਾਦਰ ਦੀ ਗੰਢ ਚ ਅਧੀਏ
ਟੋਬੇ ਨੇ ਡੱਬਾਂ ਨੂੰ
ਫੌਜੀ ਦਾ ਵੇਖ ਖੜਾਕਾ
ਵਿਸਰਿਆ ਗਾਣਾ ਓਏ

ਘੂਕਰ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦੇ ਭਾਗੂ
ਸੱਦ ਲੈ ਥਾਣਾ ਓਏ
ਘੂਕਰ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦੇ ਭਾਗੂ

ਵੇਖ ਕੇ ਮਸਤ ਸ਼ਰੀਕਾਂ
ਹੋਇਆ ਜੱਟ ਲੋਹਾ ਲਾਖਾ
ਭਾਗ ਦੀ ਸੰਘੀ ਉੱਤੇ
ਦਿੱਤਾ ਓਹਨੇ ਫੇਰ ਗੰਡਾਸਾ
ਕਿਹੜਾ ਹੁਣ ਚਰਨ ਲਿਖਾਰੀ
ਘੂਕਰ ਦੀ ਜਾਨ ਦਾ ਰਾਖਾ
ਛਾਤੀ ਚੋਂ ਵਗੇ ਤਤੀਰੀ
ਗੋਲੀ ਦਾ ਪਿਆ ਪਟਾਕਾ

ਘੂਕਰ ਦੀ ਲੋਥ ਤੇ ਨੱਚੇ
ਮੰਨਣਾ ਦਾ ਲੈਣਾ ਓਏ

ਘੂਕਰ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦੇ ਭਾਗੂ
ਸੱਦ ਲੈ ਥਾਣਾ ਓਏ
ਘੂਕਰ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦੇ ਭਾਗੂ

You’ve successfully subscribed to Punjabi Sahit
Welcome back! You’ve successfully signed in.
Great! You’ve successfully signed up.
Success! Your email is updated.
Your link has expired
Success! Check your email for magic link to sign-in.